Μελέτη, ως πότε παλικάρια;

  Η Γνώση είναι δύναμη λένε. Κ ισχύει βασικά. Όσο περισσότερα ξέρει κανείς τόσο πιο δυνατός, αυτόνομος κ σίγουρος για τον εαυτό του κ τις πράξεις του αισθάνεται. Αλλά πως φίλοι μου την αποκτάς όλη αυτή τη γνώση; Σας έχω την απάντηση : Με μελέτη, παρατήρηση κ πράξη.
   Δυστυχώς ή ευτυχώς στο επάγγελμά μας δεν υπάρχει τίποτε άλλο απο γνώση, παρατήρηση κ εμπειρία. Οπότε τη στρουμφίσαμε στρουμφάκια μου. Όλη μας τη ζωή θα τη βγάλουμε μελετώντας. Ναι ναι αυτή η μνήμη/εφιάλτης που έχουμε απο τη βιβλιοθήκη όταν όλοι οι άλλοι φοιτητές ήταν στις παραλίες κ είχαν ξεκινήσει τις καλοκαιρινές τους διακοπές κ εμείς καθόμασταν μέσα στη ζέστη πάνω απο κάποιο τεράστιο βιβλίο κ ρίχναμε κατάρες ποιος μας εσπρωξε την ώρα του μηχανογραφικού να δηλώσουμε την ιατρική ως πρωτη σχολή στη λίστα μας επανέρχεται πολλαπλές φορές παρόλο που πήραμε το πτυχίο μας αξιοπρεπώς.

    Σκέφτομαι τα χρόνια που είμαι ειδικευόμενη, πόσες φορές έχω πει οχι σε προτάσεις για έξοδο ή δραστηριότητες/εκδρομές γιατί απλά πρέπει να μελετήσω. Κ εντάξει εξετάσεις στο πανεπιστήμιο δε θα δώσω, αλλά θα δώσω εξετάσεις μπροστά στους γονείς κ τους μικρούς ασθενείς μου, οπότε δεν μπορώ να τους λέω αρλούμπες.
    Μια απο τις πιο θετικές εξελίξεις βέβαια είναι οτι δε χρειάζεται να μελετώ θέματα κ βιβλία που δε μ'αρέσουν κ δε με ενδιαφέρουν καθόλου (βλέπε ανοσολογία, την οποια βέβαια μελέτησα απο άλλο βιβλίο πριν κανένα 6μηνο κ τη βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα). Φρόντισα κ επέλεξα ειδικότητα που μου αρέσει πολύ, άρα σχεδόν όλα αυτά που μελετώ είναι πολύ ενδιαφεροντα. Αλλα είπαμε η μελέτη μελέτη. Κ το χειρότερο είναι οτι, όσο πιο πολύ μελετά κάποιος τόσο πιο πολύ διαπιστώνει οτι δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτε κ πρέπει να μελετήσει ακόμη πιο βαθιά. Άραγε πότε άραγε θα γίνω μια καλή γιατρός; Αφήνω το παραλήρημα κ πάω για μελέτη! :-)